Διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων εντοπίζουν «σημαντικό κενό γνώσης» γύρω από το πλαστικό και την κυκλική οικονομία

Body

έλλειψη επαρκούς πληροφορίας στην αγορά επενδύσεων για το τι ακριβώς σημαίνει κυκλική χρήση του πλαστικού αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για τους διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων, σύμφωνα με άρθρο της Environmental Finance.

.

Συγκεκριμένα, το ρεπορτάζ επισημαίνει πως πολλές επενδυτικές εταιρείες δεν κατανοούν ή δεν διαθέτουν τα εργαλεία για να αξιολογήσουν πώς η μετάβαση σε κυκλικές πρακτικές πλαστικού επηρεάζει τον κλάδο και τις εταιρείες που επενδύουν. Αυτό το έλλειμμα γνώσης έρχεται σε μια περίοδο που οι διεθνείς ρυθμιστικές πρωτοβουλίες – όπως η προσπάθεια για δεσμευτική παγκόσμια συμφωνία για την πλαστική ρύπανση – εντείνονται.

Η αβεβαιότητα φαίνεται να αφορά τόσο την αξιολόγηση των κινδύνων όσο και την αναγνώριση των επενδυτικών ευκαιριών: ποιοι παραγωγοί πλαστικού έχουν ήδη στρατηγική κυκλικής χρήσης, πόσο εκτεθειμένες είναι οι εταιρείες σε μελλοντικές ρυθμιστικές αλλαγές ή ακόμα και ποια είναι τα μετρήσιμα αποτελέσματα της ανακύκλωσης και της επαναχρησιμοποίησης. Το άρθρο τονίζει ότι χωρίς σαφή ορόσημα και πρότυπα, οι asset managers δυσκολεύονται να ενσωματώσουν τον παράγοντα «πλαστικό» στη διαδικασία αξιολόγησης ESG.

Για τον ελληνικό επενδυτικό χώρο, η ένδειξη είναι διπλή: πρώτον, ότι απαιτείται ενίσχυση της τεχνογνωσίας γύρω από τις αλυσίδες αξίας του πλαστικού (παραγωγή – χρήση – απόβλητα). Δεύτερον, ότι η έγκαιρη ενσωμάτωση τέτοιων παραμέτρων μπορεί να αποτελέσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε επιχειρήσεις και κεφάλαια που θέλουν να εστιάσουν σε βιώσιμη ανάπτυξη.

Σε κάθε περίπτωση, η αποτυχία να καλυφθεί αυτό το κενό γνώσης μπορεί να οδηγήσει σε υποεκτίμηση κινδύνων (π.χ. λόγω νέων φόρων/ρυθμίσεων για το πλαστικό ή αποτυχίας ανακύκλωσης) ή σε χαμένη ευκαιρία επένδυσης σε εταιρείες που προσαρμόζονται πρώτες στην κυκλική χρήση.

Πηγή: Environmental Financ

Αρθρογράφος
Κύριος χαρακτηρισμός περιεχομένου
Δευτερεύων χαρακτηρισμός περιεχομένου
Image
Επικεφαλίδα

Η αβεβαιότητα φαίνεται να αφορά τόσο την αξιολόγηση των κινδύνων όσο και την αναγνώριση των επενδυτικών ευκαιριών.