Oxford Analytica: Γιατί η πορεία προς το Net Zero δεν είναι τόσο απλή όσο φαίνεται

Από τότε που οι παγκόσμιοι ηγέτες συναντήθηκαν στο Παρίσι το 2015 και δεσμεύτηκαν να γυρίσουν το ρολόι πίσω στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, το «καθαρό μηδέν» έχει γίνει μια κραυγή συσπείρωσης για δράση κατά της κλιματικής αλλαγής. Ο στόχος είναι απλός: ο κόσμος πρέπει να απομακρυνθεί από τις πηγές ενέργειας έντασης άνθρακα και να στραφεί σε ανανεώσιμες επιλογές, ώστε το επίπεδο των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα να μην αυξηθεί περαιτέρω μετά το 2050.

.

Για την επίτευξη των κλιματικών στόχων, οι εταιρικές πρωτοβουλίες θα είναι εξίσου σημαντικές με τις κυβερνητικές πολιτικές. Οι περισσότερες εταιρείες έχουν καλές προθέσεις ως προς αυτό- οι δεσμεύσεις για την επίτευξη του καθαρού μηδενικού συντελεστή έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, με το 60% των εταιρειών να έχει δεσμευτεί για τέτοιους στόχους.

Αλλά όσο καλές και αν είναι αυτές οι δεσμεύσεις, όπως όλα τα σχέδια, βασίζονται σε ορισμένες υποθέσεις - συνήθως ότι η πρόοδος θα είναι συνεπής, γραμμική και προβλέψιμη. Ένας κλάδος όπως οι ηλεκτρικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας μπορεί να οραματίζεται μια σχετικά ξεκάθαρη πορεία προς την απαλλαγή από τον άνθρακα, για παράδειγμα, η οποία περιλαμβάνει τη μετάβαση από την παραγωγή ορυκτών καυσίμων σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και αποθήκευση μπαταριών, με σχέδια γεφύρωσης μέχρι να είναι σε θέση να λειτουργεί αποκλειστικά με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Στην πραγματικότητα, η υλοποίηση αλλαγών σε αυτή την κλίμακα ενέχει μια σειρά από κινδύνους που συχνά παραβλέπονται στους οδικούς χάρτες Net Zero.  Χαρακτηριστικό παράδειγμα: η σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας. Διακόπτοντας τις αλυσίδες ενεργειακού εφοδιασμού σε ολόκληρη την Ευρώπη, η σύγκρουση αποκάλυψε τη σημασία της ενεργειακής ασφάλειας. Η εξέλιξη αυτή θα φέρει τα ευρωπαϊκά έθνη πίσω στο ταξίδι τους προς το καθαρό μηδέν ή θα το επιταχύνει; Η απάντηση δεν είναι απλή. Αλλά ελπίζουμε ότι μπορείτε να δείτε πώς γεγονότα που δεν είναι υπό τον έλεγχό σας μπορούν να επιβάλουν μια παράκαμψη στην πορεία προς το καθαρό μηδέν ή να θέσουν τις βιομηχανίες σε μια εντελώς νέα πορεία.

1. Γεωπολιτική
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μεγάλη επιρροή στον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος ανταποκρίνεται στην κλιματική αλλαγή, αλλά τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα έχουν ριζικά διαφορετικά οράματα για το καθαρό μηδέν.  Εν τω μεταξύ, η Κίνα, ο άλλος μεγάλος παίκτης στη συζήτηση για το κλίμα, φαίνεται να αντισταθμίζει τα στοιχήματά της. Από τη μία πλευρά, είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής, εγκαταστάτης και χρήστης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στον κόσμο. Από την άλλη, οι επενδύσεις στην ενέργεια από καύση άνθρακα συνεχίζονται με γοργούς ρυθμούς. Πώς θα εξελιχθούν οι εντάσεις μεταξύ των πολιτικών ενεργειακής κυριαρχίας του Πεκίνου και των πολιτικών του καθαρού μηδενισμού; Θα μπορούσε η Κίνα να χρησιμοποιήσει την κυριαρχία της για να ασκήσει οικονομική πίεση σε άλλες χώρες;

2. Τεχνολογικές ανακαλύψεις
Τα σχέδια καθαρού μηδενός πρέπει να ταιριάζουν με την επιστήμη. Ορισμένες από τις πιο μετασχηματιστικές τεχνολογικές ανακαλύψεις δεν είναι ακόμη αρκετά ώριμες για εφαρμογή σε πλήρη κλίμακα, οπότε υπάρχει ο κίνδυνος ορισμένες προγραμματισμένες επενδύσεις να αποδειχθούν περιττά περιουσιακά στοιχεία. Πάρτε για παράδειγμα τη δέσμευση και απομάκρυνση του άνθρακα. Αυτές οι τεχνολογίες χρησιμοποιούνται από διάφορες βιομηχανίες σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ιδανικές. Το υψηλό κόστος και η χαμηλή επεκτασιμότητα των σημερινών λύσεων δέσμευσης του άνθρακα είναι κάτι για το οποίο οι ερευνητές εργάζονται συνεχώς. Οι ηγέτες πρέπει να βρίσκονται μπροστά από τις τελευταίες εξελίξεις και να κατανοούν τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει μια σημαντική ανακάλυψη για τους στόχους του οργανισμού τους για μηδενική κατανάλωση ενέργειας, αν θέλουν να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες.

3. Τομεακές προκλήσεις
Φυσικά, η δημιουργία ενός αξιόπιστου σχεδίου καθαρού μηδενός θα σημαίνει διαφορετικά πράγματα για κάθε τομέα. Σε ορισμένους τομείς, όπως οι αερομεταφορές και η γεωργία, το να μηδενιστούν οι εκπομπές σε όλη τη διαδρομή είναι πιθανότατα σχεδόν αδύνατο. Αυτοί οι τομείς θα χρειαστούν περισσότερη υποστήριξη και να συνεργαστούν χέρι-χέρι με τις κυβερνήσεις, αν πρόκειται να συμβάλουν ουσιαστικά στην επίτευξη των στόχων καθαρού μηδενός.