Ένα δικαστήριο στη Γερμανία απέρριψε την αγωγή που είχε ασκήσει ένας Περουβιανός αγρότης κατά της γερμανικής ενεργειακής εταιρείας RWE, σε μια απόφαση που αναμενόταν εδώ και καιρό.
.
Ο Saúl Luciano Lliuya είχε υποστηρίξει ότι οι εκπομπές της εταιρείας συνέβαλαν στην τήξη των παγετώνων στο Περού, απειλώντας με πλημμύρες την πόλη Huaraz, από όπου κατάγεται. Ζητούσε αποζημίωση ύψους 17.000 ευρώ (14.250 λίρες), τα οποία, όπως είπε, θα χρησιμοποιούσε για να χρηματοδοτήσει ένα έργο αντιπλημμυρικής προστασίας της πόλης.
Ωστόσο, το ανώτερο περιφερειακό δικαστήριο της γερμανικής πόλης Hamm μπλόκαρε την Τετάρτη την περαιτέρω εξέλιξη της υπόθεσης και απέκλεισε κάθε δυνατότητα έφεσης, βάζοντας τέλος στη δεκαετή νομική μάχη του κ. Lliuya. Η RWE δήλωσε ότι δεν δραστηριοποιείται στο Περού και αμφισβήτησε τον λόγο για τον οποίο επιλέχθηκε.
Στην απόφασή τους την Τετάρτη, οι δικαστές έκριναν ότι ο κίνδυνος πλημμύρας για την περιουσία του δεν ήταν αρκετά υψηλός για να προχωρήσει η υπόθεση. Ωστόσο, σε αυτό που οι ομάδες για την κλιματική αλλαγή χαιρέτισαν ως νίκη, ανέφεραν ότι οι εταιρείες ενέργειας θα μπορούσαν να θεωρηθούν υπεύθυνες για το κόστος που προκαλείται από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
Αν και το ποσό που ζητούσε ο κ. Lliuya ήταν πολύ μικρό, η υπόθεση έχει γίνει γνωστή στους ακτιβιστές για την κλιματική αλλαγή, οι οποίοι ελπίζουν ότι θα δημιουργήσει ένα προηγούμενο για την ευθύνη των εταιρειών.
Ο 44χρονος οδηγός και αγρότης δήλωσε ότι είχε ασκήσει την αγωγή επειδή είχε δει με τα μάτια του πώς η άνοδος της θερμοκρασίας προκαλούσε το λιώσιμο των παγετώνων κοντά στο Huaraz. Είπε ότι, ως αποτέλεσμα, η λίμνη Palcacocha, που βρίσκεται πάνω από την πόλη, έχει τώρα τέσσερις φορές περισσότερο νερό από ό,τι το 2003 και ότι οι κάτοικοι, όπως και ο ίδιος, κινδυνεύουν από πλημμύρες, ειδικά αν κομμάτια πάγου αποκολληθούν από τον παγετώνα Palcacocha και πέσουν στη λίμνη, προκαλώντας την υπερχείλισή της. Ισχυρίστηκε ότι οι εκπομπές της RWE συνέβαλαν στην αύξηση της θερμοκρασίας στην ορεινή περιοχή του Περού και ζήτησε από τη γερμανική εταιρεία να συνεισφέρει στην κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων.
Οι δικηγόροι του είχαν προηγουμένως υποστηρίξει ότι η RWE ήταν υπεύθυνη για το 0,5% των παγκόσμιων εκπομπών CO2 και ζήτησαν από την εταιρεία ενέργειας να καταβάλει αποζημίωση που θα αντιστοιχούσε στο αναλογικό μερίδιό της στο κόστος κατασκευής ενός αντιπλημμυρικού έργου ύψους 3,5 εκατομμυρίων δολαρίων για την Huaraz.
Η Germanwatch, μια περιβαλλοντική ΜΚΟ που υποστήριξε την υπόθεση του κ. Lliuya, πανηγύρισε την απόφαση του δικαστηρίου, λέγοντας ότι «έγραψε ιστορία στο δίκαιο». «Αν και το δικαστήριο απέρριψε τη συγκεκριμένη αγωγή, κρίνοντας ότι ο κίνδυνος πλημμύρας για το σπίτι του Luciano Lliuya δεν ήταν αρκετά υψηλός, επιβεβαίωσε για πρώτη φορά ότι οι μεγάλοι ρυπαντές μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνοι σύμφωνα με το γερμανικό αστικό δίκαιο για τους κινδύνους που προκύπτουν από την κλιματική αλλαγή», ανέφερε σε δήλωσή της.
Ωστόσο, οι ομάδες για την κλιματική αλλαγή χαιρέτισαν ως νίκη, ανέφεραν ότι οι εταιρείες ενέργειας θα μπορούσαν να θεωρηθούν υπεύθυνες για το κόστος που προκαλείται από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.