Η βιώσιμη μόδα και τα «eco-friendly» ρούχα έχουν γίνει βασικό θέμα στον διεθνή χώρο της ένδυσης, με αυξανόμενο ενδιαφέρον από καταναλωτές που θέλουν να μειώσουν το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα. Παράλληλα, όμως, η έλλειψη σαφούς ορισμού για το τι συνιστά πραγματικά βιώσιμο ρούχο αφήνει περιθώρια για παραπλανητικές στρατηγικές μάρκετινγκ γνωστές ως greenwashing.
.
Ο όρος αυτός αναφέρεται στη χρήση περιβαλλοντικής ορολογίας για να παρουσιαστεί ένα προϊόν ως πιο «πράσινο» ή υπεύθυνο από όσο είναι στην πραγματικότητα, χωρίς απαραίτητα να υποστηρίζεται από δεδομένα ή πιστοποιήσεις.
Ένα από τα πιο διαδεδομένα myths στη βιώσιμη μόδα είναι η αντίληψη ότι «eco-friendly» σημαίνει απαλλαγμένο συντελεστή περιβαλλοντικού αντίκτυπου. Στην πράξη, ακόμη και τα πιο «πράσινα» ρούχα καταλήγουν σε περιβαλλοντικό κόστος για την παραγωγή, τη βαφή, τη μεταφορά και τη συσκευασία τους — η βιωσιμότητα υπάρχει σε ένα φάσμα και όχι ως απόλυτη κατάσταση.
Επίσης, η ευρεία πεποίθηση ότι τα φυσικά υφάσματα είναι πάντοτε καλύτερα από τα συνθετικά απλοποιεί υπερβολικά το θέμα, καθώς και οι δύο κατηγορίες έχουν πλεονεκτήματα και προβλήματα — για παράδειγμα η καλλιέργεια βαμβακιού απαιτεί μεγάλες ποσότητες νερού, ενώ τα συνθετικά μπορεί να προκαλούν ρύπανση από μικροπλαστικά.
Ένα ακόμα κοινό myth είναι ότι η υψηλότερη τιμή σηματοδοτεί αυτόματα πιο βιώσιμη μόδα. Ενώ οι δίκαιες αμοιβές και η υπεύθυνη παραγωγή μπορεί να αυξάνουν το κόστος, η τιμή από μόνη της δεν αποτελεί εγγύηση βιωσιμότητας — η διαφάνεια στην αλυσίδα παραγωγής και οι ανεξάρτητες πιστοποιήσεις είναι σημαντικότεροι δείκτες.
Τέλος, η άποψη ότι η ανακύκλωση ρούχων λύνει πλήρως το πρόβλημα των αποβλήτων της μόδας παραβλέπει πρακτικούς περιορισμούς της διαδικασίας, καθώς πολλά ενδύματα δύσκολα ανακυκλώνονται πλήρως, ειδικά όταν τα υφάσματα είναι σύνθετα.
Για να ξεχωρίσει κανείς τη γνήσια βιωσιμότητα από το greenwashing, συνίσταται η εξέταση πολλών παραγόντων — πιστοποιήσεις, διαφάνεια της εφοδιαστικής αλυσίδας, πρακτικές βιώσιμης παραγωγής και ολιστική προσέγγιση στον σχεδιασμό και τη χρήση ρούχων — αντί να βασίζεται μόνο σε λέξεις-κλειδιά ή γενικές περιβαλλοντικές ισχυρισμούς.
Πηγή: Inkl
Παράλληλα, όμως, η έλλειψη σαφούς ορισμού για το τι συνιστά πραγματικά βιώσιμο ρούχο αφήνει περιθώρια για παραπλανητικές στρατηγικές μάρκετινγκ.