Όταν οι αξιωματούχοι του ΟΗΕ ανακοίνωσαν πως το Αζερμπαϊτζάν θα φιλοξενήσει το COP29, οι αντιδράσεις ήταν ανάμεικτες. Με τη Διεθνή Συνδιάσκεψη να πλησιάζει, αρκετοί από τους κλιματικούς διαπραγματευτές προειδοποιούν πως η επιτυχία της διοργάνωσης κρέμεται από μία κλωστή εξαιτίας των διαφωνιών από τα κράτη πετρελαιοπαραγωγούς. Η αντίσταση των κρατών που βασίζονται στις εξαγωγές ορυκτών καυσίμων έναντι στην απανθρακοποίηση είναι καθόλα αναμενόμενη.
.
Κράτη όπως η Σαουδική Αραβία, η Ρωσία, η Βολιβία και άλλοι, τα ΑΕΠ των οποίων χρειάζονται τη συνεχή ροή πετρελαίου και φυσικού αερίου για να μην καταρρεύσουν, επιχειρούν να καθυστερήσουν τις διαδικασίες για την παγκόσμια απεξάρτηση από τους υδρογονάνθρακες. Με βάση την απόφαση-σταθμό του COP28 που είχε πραγματοποιηθεί στο Ντουμπάι, περίπου 200 κράτη συμφώνησαν να μηδενίσουν τη συμμετοχή των ορυκτών καυσίμων στα ηλεκτρικά δίκτυα μέχρι το 2050 και να τριπλασιάσουν την ισχύ των ΑΠΕ μέχρι το 2030.
Τα συνεχή εμπόδια που θέτουν οι μεγαλύτεροι πετρελαιοπαραγωγοί έχουν προκαλέσει ανησυχία στους υπόλοιπους διαπραγματευτές, οι οποίοι γνωρίζουν ότι ο χρόνος μετράει αντίστροφα μέχρι την τελική διαπραγμάτευση στο Μπακού. Ως εκ τούτου, οι διαπραγματευτές των κρατών που υποστηρίζουν τη διαδικασία απανθρακοποίησης πιέζουν το Αζερμπαϊτζάν ώστε να προωθήσει μία λύση. Ωστόσο, το ίδιο το Αζερμπαϊτζάν ανήκει στα κράτη που χρειάζονται τα ορυκτά καύσιμα, με τον Πρόεδρο της χώρας, Ιλχάμ Αλίγιεφ, να έχει τα χαρακτηρίσει ως «δώρα Θεού» πρόσφατα.
Το COP29 δεν θα είναι απλώς διεκπεραιωτικό, αλλά θα πρέπει να διαμορφώσει το πλαίσιο χρηματοδότησης των προσπαθειών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, ένα ζήτημα που έχει διχάσει τα κράτη. Μάλιστα, οι κλιματικοί διαπραγματευτές ΗΠΑ και Κίνας είχαν πρόσφατα συναντηθεί για να συζητήσουν το εν λόγω ζήτημα. Ως εκ τούτου, η έκβαση της Διεθνούς Συνδιάσκεψης στο Αζερμπαϊτζάν θα κρίνει την επιτυχία των μελλοντικών δράσεων κατά της κλιματικής αλλαγής, φέροντας τη διεθνή κοινότητα αντιμέτωπη με την πιο κρίσιμη απόφαση που έχει κληθεί ποτέ να λάβει.
Κράτη όπως η Σαουδική Αραβία, η Ρωσία, η Βολιβία και άλλοι, τα ΑΕΠ των οποίων χρειάζονται τη συνεχή ροή πετρελαίου και φυσικού αερίου για να μην καταρρεύσουν, επιχειρούν να καθυστερήσουν τις διαδικασίες για την παγκόσμια απεξάρτηση από τους υδρογονάνθρακες.