Αν υπήρχαν περισσότεροι Yvon Chouinards, οι άνθρωποι ίσως να έκαναν καλύτερη δουλειά στην καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Τέτοια συναισθήματα κάνουν το γύρο των κοινωνικών δικτύων από τότε που ο ιδρυτής της Patagonia αποκάλυψε την Τετάρτη ότι έχει παραχωρήσει τον έλεγχο της εταιρείας ρούχων εξωτερικού χώρου. Το κίνητρό του: να κατευθύνει τα κέρδη που θα προκύψουν από αυτό που θα παραμείνει μια κερδοσκοπική εταιρεία σε μια φιλανθρωπική οργάνωση που θα καταπολεμά τους κλιματικούς και περιβαλλοντικούς κινδύνους και στην οποία θα ανήκουν σχεδόν όλες οι μετοχές της Patagonia.
Η ιδέα του διαχωρισμού των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και διοικητικών ανησυχιών έχει κερδίσει έδαφος. Έχει κάποια απήχηση: περίπου 17 τρισεκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία, σύμφωνα με το Φόρουμ Βιώσιμων Επενδύσεων των ΗΠΑ, βρίσκονται σε κεφάλαια που διαχειρίζονται διαχειριστές από την BlackRock (BLK.N) έως την AllianceBernstein, οι oποίοι περιλαμβάνουν τις εκτιμήσεις ESG στις επενδυτικές τους αποφάσεις. Ωστόσο, συχνά δεν είναι σαφείς σχετικά με τη σχετική σημασία καθενός εκ των τριών δημιουργώντας αναστάτωση και σύγχυση. Ένα αμοιβαίο κεφάλαιο με επίκεντρο το κλίμα και την ESG θα έπρεπε πιθανώς να κατέχει την Tesla (TSLA.O), για παράδειγμα, ενώ ένα αμοιβαίο κεφάλαιο που δίνει προτεραιότητα στις κοινωνικές επιδόσεις ή στις επιδόσεις διακυβέρνησης θα δυσκολευόταν να δικαιολογήσει την επένδυση.
Στην πράξη, και τα τρία θα πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της συνολικής ανάλυσης ενός διαχειριστή κεφαλαίων. Όχι μόνο αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, αλλά ο αποκλεισμός ή η υποβάθμιση ενός τύπου απόδοσης θα μπορούσε να οδηγήσει στην παράβλεψη πολλών κινδύνων και ευκαιριών. Ο εξαναγκασμός των εταιρειών να επιλέξουν μεταξύ των τριών εννοιών θα δημιουργούσε επίσης περιττά διλήμματα. Ο Chouinard, για παράδειγμα, θέλει να κατευθύνει περισσότερα χρήματα προς την προστασία του πλανήτη. Παραδίδοντας όμως σχεδόν όλες τις μετοχές του σε ένα φιλανθρωπικό καταπίστευμα, περιορίζει τη συνεισφορά του στα ετήσια κέρδη της εταιρείας που ανέρχονται σε περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια ετησίως, σύμφωνα με τους New York Times. Αλλά η Patagonia έχει ένα ισχυρό εμπορικό σήμα και ένα περιθώριο κέρδους περίπου 10% που ξεπερνά τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες ένδυσης όπως η Abercrombie & Fitch (ANF.N). Έτσι, θα έπρεπε να είναι σε θέση να την πουλήσει σε ένα εύχρηστο premium 13 φορές όσο τα κέρδη της A&F.
Αυτό, όμως, θα διακινδύνευε να πουλήσει την εταιρεία σε εκείνους που μπορεί να μην υπερασπίζονται ούτε τη φιλική προς το περιβάλλον κουλτούρα της εταιρείας ούτε τους υπαλλήλους της. Η ασυνήθιστη λύση του Yvon Chouinard είναι μια λύση που λίγοι είναι πιθανό να επαναλάβουν...
Πηγή: Reuters BreakingViews
Antony Currie, Reuters Breaking Views, Columnist
