Οι επενδύσεις για το περιβάλλον, την κοινωνική και τη διακυβέρνηση είναι στη μόδα, αλλά οι περισσότερες πηγαίνουν στο "E" και, σε μικρότερο βαθμό, στο "G" και όχι στο "S". Παραμελούμε αυτές τις επενδύσεις που έχουν κοινωνικό πρόσημο με σοβαρό κίνδυνο και χωρίς σοβαρό λόγο. Αλλά υπάρχει ένας τρόπος να αλλάξει γρήγορα αυτό.
Ακόμη και πριν από την πανδημία, η βιοϊατρική έρευνα προχωρούσε πολύ αργά και συχνά αδιαφορώντας για κρίσιμες ιατρικά ανάγκες. Ως γνωστόν, ο Covid-19 έχει καθυστερήσει σοβαρά πολλές υποσχόμενες θεραπείες για πολλές νόσους. Μια πολύ σημαντική μελέτη διαπίστωσε ότι η πανδημία απειλεί «τη βιωσιμότητα της έρευνας για τον καρκίνο».
Παρόλα αυτά, χρηματοπιστωτικά μέσα που υποστηρίζονται, τουλάχιστον στην αρχή, από εγγύηση του κράτους μπορούν να αντιστρέψουν αυτήν την καταστροφική τάση. Τεράστιοι πόροι δαπανώνται για τη φροντίδα των ασθενών, αλλά πολύ λίγοι για την πρόληψη, την ανίχνευση και τη θεραπεία.
Συνήθως, η χρηματοδότηση στην βιοιατρική των ΗΠΑ προέρχεται σε βασικό επίπεδο από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας ή από προσφορές ιδιωτών. Όταν μια θεραπεία δίνει υποσχέσεις, τότε πρέπει να πέρασει σε κλινικές δοκιμές αυξανόμενου μεγέθους, πολυπλοκότητας και κόστους. Στην αρχή αυτών των κλινικών δοκιμών, οι ερευνητές συνήθως συστήνουν μια εταιρεία για την προστασία της πνευματικής τους ιδιοκτησίας, λαμβάνοντας χρηματοδότηση κυρίως από πανεπιστημιακές πηγές και –σε περιορισμένο βαθμό– από εξωτερικούς επενδυτές. Το επόμενο βήμα είναι μια άλλη κλινική δοκιμή με το αντίτιμο να αυξάνεται συνεχώς.
Την ίδια ώρα το χάσμα μεταξύ μιας πολλά υποσχόμενης κλινικής έρευνας πρώιμου σταδίου και τελικού σταδίου είναι γνωστό ως «κοιλάδα του θανάτου». Αυτό το θλιβερό παρατσούκλι προκύπτει από το γεγονός ότι πολλές έρευνες μένουν στη μέση ή δεν προχωρούν λόγο έλλειψης χρημάτων.
Όπως αποδεικνύεται από τα τρισεκατομμύρια δολάρια πράσινων ομολόγων, ο καλύτερος τρόπος για να γεφυρωθεί η κοιλάδα του θανάτου είναι να αλλάξει το μοντέλο βιοϊατρικής χρηματοδότησης. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και τους ιδιώτες να αξιοποιήσουν τους πόρους τους για να στηρίξουν την έρευνα.
Έτσι όπως ξεκίνησαν τα πράσινα ομόλογα, μπορεί να υπάρξει μια νέα κατηγορία περιουσιακών στοιχείων τα «βιοομόλογα». Γνωρίζουμε από τη χρηματοδότηση της στέγασης και τον «κατακλυσμό» του 2008 πόσο σημαντικό είναι να ευθυγραμμιστούν τα κίνητρα της αγοράς χρέους με τους στόχους κοινωνικής πρόνοιας και αυτό το μάθημα πρέπει να αντικατοπτρίζεται στον σχεδιασμό νέων ομοσπονδιακών εγγυήσεων για τους υποεξυπηρετούμενους βιοϊατρικούς ερευνητές.
Karen Petrou is the managing partner of Federal Financial Analytics Inc., a financial services consulting firm. She is the author of Engine of Inequality: The Fed and the Future of Wealth in America.
