Καθώς η αγορά εσωτερικών ασφαλίσεων ξεπερνά το ρεκόρ των 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων, οι βαθύτεροι λόγοι αυτής της έκρηξης δείχνουν πώς ένας θερμότερος και λιγότερο σταθερός πλανήτης αναδιαμορφώνει τον χάρτη των κινδύνων για τις επιχειρήσεις.
.
Η ιδιόκτητη ασφάλιση, όπου οι εταιρείες δημιουργούν τα δικά τους οχήματα κάλυψης, βρίσκεται σε άνοδο, σύμφωνα με τον ασφαλιστικό μεσίτη Aon Plc. Οι εταιρείες τη χρησιμοποιούν για να παρακάμψουν τους περιορισμούς ή για να αποφύγουν τις απαγορευτικά υψηλές τιμές που επιβάλλουν οι εξωτερικοί ασφαλιστές. Και είναι μια εξέλιξη που είναι ιδιαίτερα έντονη σε τομείς που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή.
H κλιματική αλλαγή ανατρέπει τους κανόνες που στηρίζουν τη λειτουργία των αγορών, καθώς το οικονομικό κόστος της κάλυψης των επιπτώσεων της διογκώνεται. Πρόσφατη έκθεση της Aon σημείωσε ότι η αγορά για την ασφάλιση αιχμαλωσίας έχει αυξηθεί «σημαντικά» τα τελευταία χρόνια, με περίπου το ένα τέταρτο των σχεδόν 3.000 εταιρειών που συμμετείχαν στην έρευνα να δηλώνουν ότι έχουν καταφύγει σε τέτοιες ρυθμίσεις. Το 2021, το ποσοστό αυτό ήταν 17%.
«Η κλιματική αλλαγή έχει ενισχυτική επίδραση σε όλους τους γνωστούς κινδύνους», δήλωσε ο Peter Carter, επικεφαλής του τμήματος κλιματικής και captives του μεσίτη WTW. Και οι συμβάσεις αιχμαλωσίας «παίζουν ρόλο ως απορροφητής κραδασμών», είπε.
Οι δύσκολες συνθήκες στην ασφαλιστική αγορά σε παγκόσμιο επίπεδο συνεχίζονται και το 2023, με τα ασφάλιστρα Περιουσίας και Ατυχημάτων (P&C) να εξακολουθούν να αυξάνονται στους περισσότερους κλάδους, ιδίως στην ασφάλιση κυβερνοκινδύνων, αν και με βραδύτερο ρυθμό.
Οι συνεχιζόμενες αυξήσεις των τιμών οφείλονται εν μέρει στον πληθωρισμό και στο περιορισμένο capacity, καθώς ορισμένοι ασφαλιστές και αντασφαλιστές P&C περιορίζουν την έκθεσή τους σε κλάδους που θεωρούνται υψηλού κινδύνου, όπως η κυβερνοασφάλιση και η ασφάλιση διευθυντών και στελεχών (D&O). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για τη σύσταση captives ασφαλιστικών εταιρειών ως εναλλακτική και, δυνητικά, πιο προσιτή μορφή μεταφοράς ασφαλιστικού κινδύνου, για την κάλυψη των ασφαλιστικών αναγκών των οργανισμών, σε σύγκριση με τα παραδοσιακά κανάλια ασφάλισης.
Σύμφωνα με την DBRS, οι captive ασφαλιστικές εταιρείες ήρθαν για να μείνουν και θα συνεχίσουν να παρέχουν το απαραίτητο capacity, καθώς οι παραδοσιακές ασφαλιστικές εταιρείες μειώνουν τα όρια κάλυψης και αυξάνουν τις εξαιρέσεις ή τις τιμές τους, ιδίως για κυβερνοασφάλιση, όπου οι τιμές παραμένουν σημαντικά αυξημένες. Όσον αφορά την κυβερνοασφάλιση, ειδικότερα, η έκθεση στον κίνδυνο θα διευρυνθεί, καθώς ο κόσμος συνεχίζει να κινείται στην κατεύθυνση της αυξημένης ψηφιοποίησης και συνδεσιμότητας. Κατά συνέπεια, η ανάγκη για κυβερνοασφάλιση θα αυξηθεί και η αύξηση της ζήτησης θα ασκήσει ανοδικές πιέσεις στις τιμές. Ως αποτέλεσμα, η DBRS αναμένει ότι οι συμβάσεις captives θα συνεχίσουν να αποτελούν σημαντική λύση μεταφοράς κινδύνων για τις εταιρείες στο μέλλον. Ωστόσο, ο ρυθμός ανάπτυξης μπορεί να εξαρτηθεί από το πώς θα εξελιχθεί το ρυθμιστικό περιβάλλον γύρω από τη σύσταση και τη λειτουργία των captives. Υπάρχουν, επίσης, κίνδυνοι που απορρέουν από το ιδιοκτησιακό καθεστώς των captives, οι οποίοι θα πρέπει να εξεταστούν πριν από τη δημιουργία αυτών των εξειδικευμένων εναλλακτικών λύσεων μεταφοράς κινδύνου.
Ιστορικό
Η captive είναι μια ασφαλιστική εταιρεία που έχει συσταθεί για να παρέχει λύσεις μεταφοράς ασφαλιστικού κινδύνου στη μητρική της εταιρεία ή σε συνδεδεμένες οντότητες. Οι εταιρείες σχηματίζουν captives για διάφορους λόγους, με τον πιο προφανή να είναι ότι ο οργανισμός δεν μπορεί να βρει κατάλληλη, επαρκή ή οικονομικά αποδοτική ασφαλιστική κάλυψη για εξειδικευμένους ή μεμονωμένους κινδύνους στις παραδοσιακές ασφαλιστικές αγορές.
Οι captives υφίστανται για περισσότερο από έναν αιώνα. Σύμφωνα με το Insurance Information Institute, ο αριθμός των captives που λειτουργούν σε όλο τον κόσμο αυξήθηκε σταθερά και έφθασε στο υψηλό επίπεδο των 6.851 το 2015 από 4.688 το 2004, προτού παρουσιάσει πτωτική τάση –ωστόσο, το 2021 παρατηρήθηκε αύξηση του αριθμού των captives που δημιουργήθηκαν, σε σύγκριση με το 202
H κλιματική αλλαγή ανατρέπει τους κανόνες που στηρίζουν τη λειτουργία των αγορών, καθώς το οικονομικό κόστος της κάλυψης των επιπτώσεων της διογκώνεται.