Τα μαθήματα θα πρέπει να ξεκινούν με το ερώτημα ποιος είναι ο σκοπός της επιχείρησης, γιατί δημιουργείται και γιατί υπάρχει. Θα πρέπει να αναγνωρίσουν την πλούσια ποικιλία των απαντήσεων και να δημιουργήσουν προγράμματα που να ταιριάζουν.
Tην ώρα που οι επιχειρήσεις υφίστανται βαθιές αλλαγές με την ώθηση από τις ρυθμιστικές μεταρρυθμίσεις που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι ευρωπαϊκές σχολές επιχειρήσεων κινδυνεύουν να μείνουν πίσω.
Αυτό γιατί άργησαν να αναγνωρίσουν την έκταση της μεταρρύθμισης που απαιτείται στα προγράμματα σπουδών τους. Αρκετά εξ' αυτών έχουν εισαγάγει μαθήματα επιλογής για θέματα όπως η περιβαλλοντική, η κοινωνική και η εταιρική διακυβέρνηση και οι βιώσιμες επιχειρήσεις, αλλά, ως επί το πλείστον, τα βασικά τους μαθήματα παραμένουν αμετάβλητα.
Η έρευνα και η διδασκαλία στα business schools είναι η πηγή εκπαίδευσης για την επόμενη γενιά διευθυντών και επιχειρηματιών. Για την ώρα όμως οι βασικές σπουδές επικεντρώνονται σε οικονομικές θεωρίες, χρηματοοικονομικά μοντέλα και μελέτες διαχείρισης. Τα μαθήματα ξεκινούν από την υπόθεση ότι ο σκοπός μιας επιχείρησης είναι να μεγιστοποιήσει τον πλούτο των μετόχων και μόνο.
Τα μαθήματα θα πρέπει να ξεκινούν με το ερώτημα ποιος είναι ο σκοπός της επιχείρησης, γιατί δημιουργείται και γιατί υπάρχει. Θα πρέπει να αναγνωρίσουν την πλούσια ποικιλία των απαντήσεων και να δημιουργήσουν προγράμματα που να ταιριάζουν. Θα πρέπει να βασίζονται σε διεπιστημονική γνώση από όλες τις ανθρωπιστικές και επιστήμες για να παρέχουν τις δεξιότητες και τις αξίες που απαιτούνται για τις επιχειρήσεις στον 21ο αιώνα.
Μια τέτοια προσέγγιση ευθυγραμμίζει την ιδιοκτησία, τη διακυβέρνηση, τη μέτρηση, την απόδοση, τη χρηματοδότηση και τις επενδύσεις με τον εταιρικό σκοπό της επικερδούς επίλυσης προβλημάτων. Παράλληλα όμως δείχνει ότι οι εταιρείες εμπλέκονται σε επιχειρηματικές και τεχνολογικές καινοτομίες σε συνδυασμό με τους μη κερδοσκοπικούς, τομείς για την επίλυση παγκόσμιων προκλήσεων.
Αυτές είναι οι δυνατότητες που αναζητούν ολοένα και περισσότερο οι επιχειρήσεις από τις νέες προσλήψεις. Οι εργοδότες χρειάζονται πτυχιούχους που μπορούν να τους βοηθήσουν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση και όχι στην πρόκληση περιβαλλοντικής υποβάθμισης, ανισότητας, κοινωνικού αποκλεισμού και δυσπιστίας. Χρειάζονται άτομα με νέες δεξιότητες στη δέσμευση, τη συνεργασία και τη λήψη αποφάσεων χωρίς αποκλεισμούς, που μπορούν να τα εφαρμόσουν όχι μόνο ως κέντρα κόστους αλλά ως πηγές δημιουργίας αξίας για τους επενδυτές και την κοινωνία γενικότερα.
Πηγή: Financial Times
Πρώην Πρύτανης του Said Business School, Oxford.
