Η άμμος λειτουργεί ως φυσικό φράγμα ενάντια στα ακραία καιρικά φαινόμενα, συμπεριλαμβανομένων των πλημμυρών. Ωστόσο, ενώ η άμμος φαίνεται να είναι ανεξάντλητη, η πραγματικότητα είναι ότι η αυξανόμενη ζήτηση – συμπεριλαμβανομένης της κατασκευαστικής βιομηχανίας – οδηγεί σε ελλείψεις και αυξάνει τις τιμές.
.
Για δεκαετίες, μια από τις βασικές μεθόδους για την καταπολέμηση της παράκτιας διάβρωσης ήταν η «θρέψη της παραλίας», με την οποία εισάγεται φρέσκια άμμος από αλλού. Αυτή συχνά εξορύσσεται από την ανοιχτή θάλασσα ή από κοντινά ποτάμια, όχι μόνο για να μειωθεί το κόστος μεταφοράς αλλά και για να διασφαλιστεί ότι η αντικατάσταση είναι περιβαλλοντικά και αισθητικά κατάλληλη.
Από το Μαϊάμι μέχρι τη Βαρκελώνη και τη Χρυσή Ακτή της Αυστραλίας, οι κυβερνήσεις προσπαθούν να βρουν τρόπους μέσα στα επόμενα χρόνια για να σταματήσουν τη διάβρωση που συρρικνώνει τις ακτές τους. Κάποιο επίπεδο διάβρωσης είναι φυσικό. Ωστόσο, οι καταιγίδες, οι ισχυρές παλίρροιες και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας λόγω της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη –η οποία λιώνει τους παγετώνες με ανησυχητικό ρυθμό– συμβάλουν καθοριστικά στην έκταση του φαινομένου.
Στη Βαρκελώνη, οι τεχνητές παραλίες της πόλης αντιμετωπίζουν επίμονη διάβρωση περίπου 30.000 κυβικών μέτρων ετησίως – έκταση αντίστοιχη με 12 πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων – σύμφωνα με το δημοτικό συμβούλιο της πόλης. Πρόκειται για ένα έλλειμμα που ενισχύεται κατά τη διάρκεια των καταιγίδων, όπως οι δύο που έπληξαν τη δυτική Ευρώπη το περασμένο φθινόπωρο. Εκτοτε, η τουριστική μεγαλούπολη της Ισπανίας έχει προσθέσει περισσότερη άμμο και έχει κατασκευάσει προβλήτες και κυματοθραύστες, οι οποίοι μπορούν να προστατεύσουν τις ακτές από τα κύματα καταιγίδων. Ωστόσο, οι παραλίες της «συνεχίζουν να χάνουν έδαφος σε επίπεδα παγκόσμιας κλίμακας», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το δημοτικό συμβούλιο.
Ορισμένες παραλίες θα μπορούσαν να εξαφανιστούν εντελώς. Η αυξανόμενη ανάγκη ενίσχυσης των ακτών και προστασίας της αστικής ανάπτυξής τους αναδεικνύει σε τεράστια πρόκληση. Οι παραλίες δεν συνιστούν μόνο τουριστική κινητήρια δύναμη για τις τοπικές οικονομίες, αλλά αποτελούν και χώρο διαβίωσης για περίπου του 10% του παγκόσμιου πληθυσμού, το οποίο διαμένει σε απόσταση 5 χιλιομέτρων από τις ακτογραμμές – ποσοστό που διαρκώς αυξάνεται, σύμφωνα με τους Financial Times.
Οι ετήσιες συνολικές ποσότητες άμμου που εναποθέτονται έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, φτάνοντας στο αποκορύφωμά τους το 2019, με περίπου 50 εκατομμύρια κυβικά μέτρα – ποσότητα υπεραρκετή για να γεμίσει το ποδοσφαιρικό στάδιο του Γουέμπλεϊ στο Λονδίνο 40 φορές. Το ποσό πρόσθεσης άμμου μειώθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αλλά έχει αρχίσει να αυξάνεται και πάλι. Αλλά καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται, η στάθμη των θαλασσών ανεβαίνει παγκοσμίως και οι καταιγίδες γίνονται ισχυρότερες και πιο συχνές, όλο και περισσότεροι επιστήμονες και κυβερνητικοί αξιωματούχοι ανησυχούν για τα όρια της προσθήκης άμμου, καθώς και για το κόστος και τη διαθεσιμότητά της. Η άμμος που χρησιμοποιείται για την τροφοδότηση των παραλιών προέρχεται συνήθως από ποτάμια, ρυάκια, ή τον ωκεανό, και είναι ένα ταπεινό, αλλά εξαιρετικά πολύτιμο αγαθό.
Στη Βόρεια Καρολίνα, οι τοπικές ελλείψεις άμμου οδηγούν ορισμένες παράκτιες κοινότητες να ρίχνουν ευρύτερο «δίχτυ» για τον εντοπισμό νέων πηγών άμμου. Στο Μαϊάμι, όπως αναφέρουν οι Financial Times, του οποίου η ομώνυμη παραλία έχει αναπληρωθεί περισσότερες από δώδεκα φορές από τη δεκαετία του 1970, όλες οι βασικές πηγές άμμου στα ανοιχτά της γύρω κομητείας εξαντλήθηκαν το 2014. Τώρα, μέρος της άμμου που χρησιμοποιείται για την τροφοδότηση της παραλίας μεταφέρεται με φορτηγά από την ενδοχώρα. Αλλά ακόμη και όταν υπάρχει διαθέσιμη άμμος, τα υψηλά ποσοστά διάβρωσης μειώνουν δραστικά τη διάρκεια ζωής της αναπλήρωσης. Μεταξύ 2017 και 2022, η κομητεία Ντέαρ πρόσθεσε περίπου 2,9 εκατομμύρια κυβικά μέτρα άμμου στις παραλίες νότια της Ροδάνθης.
Τον Μάρτιο, σύμφωνα με τους FT, η Χρυσή Ακτή της Αυστραλίας, όπου το 70% του πληθυσμού ζει σε απόσταση μόλις δύο χιλιομέτρων από την παραλία, βίωσε τη χειρότερη καταιγίδα του τελευταίου μισού αιώνα. Ο κυκλώνας Αλφρεντ παρέσυρε τόση άμμο, που τμήματα του υποθαλάσσιου κυματοθραύστη της έμειναν εκτεθειμένα. Περίπου 1,4 εκατ. κυβικά μέτρα άμμου τοποθετούνται αυτή τη στιγμή στις βόρειες παραλίες της Χρυσής Ακτής, ενώ το δημοτικό συμβούλιο της πόλης εκτιμά ότι θα χρειαστούν 40 εκατ. δολάρια Αυστραλίας (22,3 εκατ. ευρώ) και τουλάχιστον τρία χρόνια εργασιών για να επανέλθει η ακτή στην κατάσταση που βρισκόταν πριν από το πέρασμα του Αλφρεντ.
Τέτοιες ανησυχίες εκφράζονται σε μερικές από τις πιο διάσημες παραθαλάσσιες κοινότητες του κόσμου.