Η ευρεία χρήση φυτοφαρμάκων, αλλά και οι δραστικές αλλαγές στο περιβάλλον είναι πιθανώς οι κύριες αιτίες εξαφάνισης των μελισσών που παρατηρούνται τα τελευταία 15 χρόνια. Το φαινόμενο έχει καταγραφεί κυρίως στις ΗΠΑ, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου.
.
Ωστόσο οι επιστήμονες επισημαίνουν, ότι υπάρχει μείωση και στους πληθυσμούς των άγριων μελισσών και σφηκών, κάτι που απλά δεν μπορεί να καταγραφεί με συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία.
Η δραματική μείωση του πληθυσμού των μελισσών είναι πολύ ανησυχητική καθώς αποτελεί σημάδι κινδύνου για όλη την τροφική αλυσίδα. Αυτά τα έντομα είναι οι κύριοι επικονιαστές για μια ποικιλία φυτών των οποίων οι καρποί φτάνουν στο τραπέζι μας, αλλά βοηθούν επίσης στην αναπαραγωγή φυτών που αποτελούν τροφή για τα ζώα.
Ένα ψήφισμα του ΟΗΕ το 2017 τόνισε την επείγουσα ανάγκη προστασίας των μελισσών, καθώς συνδέονται άμεσα με την επιβίωση μεγάλου μέρους του ανθρώπινου πληθυσμού. Χωρίς τη μέλισσα, η διαθέσιμη τροφή θα μειωθεί δραματικά σε ποσότητα, ενώ η δυσκολία στην επικονίαση θα έχει ως αποτέλεσμα λιγότερους καρπούς, αλλά και ποικιλία.
Tο καλαμπόκι, το ρύζι και το σιτάρι είναι από τις λίγες καλλιέργειες που δεν χρειάζονται έντομα ως επικονιαστές για να αναπαραχθούν. Όμως, για παράδειγμα, οι μηλιές, οι φράουλες και οι αμυγδαλιές χρειάζονται τις μέλισσες να αγγίζουν τα άνθη τους για να μεταφέρουν τη γύρη στο επόμενο φυτό και έτσι να γίνει γονιμοποιήσει και να παράγουν καρπούς. 71 από τις 100 πιο σημαντικές καλλιέργειες τροφίμων στον κόσμο γονιμοποιούνται από μέλισσες.
Χωρίς τη μέλισσα, η διαθέσιμη τροφή θα μειωθεί δραματικά σε ποσότητα, ενώ η δυσκολία στην επικονίαση θα έχει ως αποτέλεσμα λιγότερους καρπούς, αλλά και ποικιλία.