Μέσα στον θόρυβο των διαδηλώσεων, τις δύσκολες διαπραγματεύσεις και την πολιτική ένταση του COP30 στο Μπελέμ, μια φωνή από τον ίδιο τον Αμαζόνιο καταφέρνει να ξεχωρίσει. Η τοπική fashion brand Normando, των Μάρκο Νορμάντο και Εμίδιο Κοντέντε, δεν παρουσιάζει απλώς ρούχα — παρουσιάζει μια πολιτισμική τοποθέτηση, μια σύγχρονη μορφή διαμαρτυρίας, μια πρόταση για το μέλλον της μόδας μέσα από το ίδιο το δάσος.
.
Οι δύο συν-δημιουργικοί διευθυντές, γεννημένοι και μεγαλωμένοι στο Μπελέμ, εκθέτουν έξι κομμάτια μέσα στον χώρο της διάσκεψης. Η παρουσία τους δεν θυμίζει κλασική επίδειξη μόδας αλλά μια υβριδική παρέμβαση τέχνης, βιωσιμότητας και ακτιβισμού. «Είναι μια μορφή διαμαρτυρίας», λέει ο Νορμάντο. «Η μόδα εδώ είναι ο τρόπος να έχουμε φωνή. Να δείξουμε την κουλτούρα, το περιβάλλον, τις ιδέες μας».
Τα ενδύματα αποτελούνται από υλικά εμπνευσμένα και παραγμένα από τον ίδιο τον Αμαζόνιο: υφάσματα επικαλυμμένα με λατέξ του δάσους, φυτικές ίνες που συλλέγονται στις όχθες του ποταμού, χρώματα που προέρχονται από βακτήρια εντοπισμένα στην περιοχή. Το πιο εντυπωσιακό κομμάτι, ένα φόρεμα τύπου «Αμαζόνιας Αφροδίτης», χρησιμοποιεί ζωντανές βακτηριακές χρωστικές που σχηματίζουν μοτίβα πάνω στο ύφασμα, επαναδιατυπώνοντας το γυναικείο σώμα μέσα από μια βιοτεχνολογική ματιά. «Ανατρέπει τις παραδοσιακές ιδέες ομορφιάς», σημειώνει ο Νορμάντο.
Για τους δύο δημιουργούς, το COP30 δεν είναι απλώς μια διεθνής σκηνή· είναι η πόλη τους, το σπίτι τους. Η παρουσία τους εκεί έχει προσωπικό βάρος, ειδικά καθώς οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης είναι ήδη ορατές στην περιοχή. «Δεν υπάρχει χρόνος πια», λέει ο Νορμάντο. «Εδώ, το μέλλον διαμορφώνεται από τη σύγκρουση δάσους και πόλης. Οι δημιουργοί του Αμαζονίου λειτουργούν από ανάγκη και όραμα μαζί». Παρά τη διεθνή τους πορεία, το συναίσθημα ότι «ως brand από τον Βορρά δουλεύουμε τρεις φορές πιο σκληρά» παραμένει έντονο.
Η Normando, μέσα σε πέντε χρόνια, έχει εξελιχθεί από μια τοπική δημιουργική προσπάθεια σε όνομα με διεθνή παρουσία: τρεις εμφανίσεις στην Εβδομάδα Μόδας του Σάο Πάολο, κατάστημα στο Πινιέιρος, δημοσιεύσεις στη Vogue Brazil, συμμετοχές σε διεθνείς πρωτοβουλίες όπως το London Climate Action Week και επερχόμενη παρουσία στο Paris Fashion Week. Η βιοτεχνολογική τους έρευνα – από το LiTex, ένα βιοδιασπώμενο λινό με καουτσούκ, μέχρι τα laser-cut patterns με βακτηριακές χρωστικές – είναι η καρδιά της ταυτότητάς τους.
Η εμφάνιση της Πρώτης Κυρίας της Βραζιλίας, Ροζανζέλα «Τζάντζα» Λούλα ντα Σίλβα, με ρούχο Normando στο προ-COP Global Citizen event έδωσε στην εταιρεία επιπλέον ορατότητα και πολιτικό συμβολισμό. Για πρώτη φορά, μια τοπική μικρή fashion brand τοποθετείται ευθέως μέσα στην παγκόσμια συζήτηση για το πώς η μόδα πρέπει να αναμετρηθεί με τη δική της περιβαλλοντική ευθύνη.
Το μήνυμα που φέρνουν στο COP είναι διπλό: πρώτον, ότι η μόδα μπορεί να παράγεται με χαμηλότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα μέσω τοπικών υλικών και τεχνολογιών. Δεύτερον, ότι η φωνή των δημιουργών του Αμαζονίου —και κατά προέκταση των κοινοτήτων που ζουν το βάρος της κλιματικής κρίσης— πρέπει να έχει χώρο στη διεθνή σκηνή. Στις συζητήσεις όπου συμμετέχουν, οι δύο σχεδιαστές επιμένουν ότι η τοπική γνώση δεν είναι «εξωτικό στοιχείο» αλλά ένα εργαστήριο καινοτομίας που μπορεί να επηρεάσει την παγκόσμια βιομηχανία.
Η συλλογή τους για την πρόσφατη Εβδομάδα Μόδας του Σάο Πάολο, «Myth or Fauna», χρησιμοποίησε παραδοσιακούς αμαζόνιους μύθους για να αναδείξει ότι ο πραγματικός κίνδυνος δεν προέρχεται από τη φύση αλλά από τους ανθρώπους. Και τώρα, στο COP30, η Normando λειτουργεί ως υπενθύμιση ότι ο πολιτισμός και η δημιουργία δεν είναι πολυτέλειες σε εποχές κρίσης — είναι οι τρόποι με τους οποίους οι κοινωνίες φαντάζονται το μέλλον τους.
Καθώς η διάσκεψη μπαίνει στην τελική της εβδομάδα υπό σκιά αβεβαιότητας — με διαφωνίες για τη χρηματοδότηση, το εμπόριο, τη διαφάνεια και τα εθνικά σχέδια — η παρουσία της Normando λειτουργεί σαν μια άλλη μορφή διαπραγμάτευσης: μια διαπραγμάτευση πάνω στο τι σημαίνει να υπάρξει μέλλον για τον Αμαζόνιο, την τέχνη, τη μόδα, και τελικά τις κοινότητες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή.
Οι δύο συν-δημιουργικοί διευθυντές, γεννημένοι και μεγαλωμένοι στο Μπελέμ, εκθέτουν έξι κομμάτια μέσα στον χώρο της διάσκεψης.