Προφανώς, πολλά πήγαν στραβά το 2021. Βρισκόμαστε στην τρίτη χρονιά μιας πανδημίας που πιστεύαμε ότι θα διαρκούσε μόλις μερικές εβδομάδες. Ωστόσο, ανάμεσα στον κατακλυσμό των κακών ειδήσεων, σημειώθηκε πρόοδος σε ορισμένα ζητήματα. Η μόδα ειδικότερα γνώρισε ορισμένες σημαντικές νίκες φέτος όσον αφορά στο περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εδώ συγκεντρώνουμε μερικά θετικά που συνέβησαν τον προηγούμενο χρόνο.
Νέα δεδομένα δημιουργούν στον κόσμο της μόδας η επιστήμη και η τεχνολογία, σε μια περίοδο με πολλές ευκαιρίες, αλλά και σημαντικές προκλήσεις, όσον αφορά τις επιδόσεις του κλάδου σε επίπεδο βιωσιμότητας: οι χωματερές γεμίζουν με συνθετικά ρούχα, που έχουν φορεθεί ελάχιστες φορές, ο υδάτινος ορίζοντας σε αναπτυσσόμενες χώρες εξακολουθεί να μολύνεται από ποτάμια χρωμάτων βαφής και το 9% των καταναλωτών στη Βρετανία παραδέχεται ότι αγόρασε κάποιο ένδυμα, αποκλειστικά για να φωτογραφηθεί μία φορά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης («Barclays»).
Με ρυθμούς ανάπτυξης τουλάχιστον 10% σε ετήσια βάση αναμένεται να διευρυνθεί η διεθνής αγορά ενοικίασης ρούχων και αξεσουάρ μόδας μέσα στην επόμενη πενταετία, καθώς ολοένα και περισσότεροι καταναλωτές στρέφονται στις πλατφόρμες που προσφέρουν αντίστοιχες υπηρεσίες, διαβλέποντας μία ευκαιρία να αποκτήσουν οικονομικά είδη με επώνυμη υπογραφή, έστω και για λίγες ημέρες.
H μόδα είναι ένα μέσο έκφρασης της επιθυμίας, της τέχνης, των συναισθημάτων και της δημιουργικότητας. Βρίσκεται σε συνάρτηση με την κοινωνία, γι’ αυτό οφείλει να υποτάσσεται στις επιταγές της και κάποιες φορές να επαναστατεί. Η ανάγκη να είναι σε επαφή με τα δεδομένα της σύγχρονης πραγματικότητας την «ανάγκασε» να επανεξετάσει τις αρχές και τα ιδανικά της και να ανοίξει διάλογο γύρω από έννοιες που έχουν αντίκτυπο στο κοινωνικό σύνολο, όπως η διαφορετικότητα, το body positivity, η κουλτούρα και η βιωσιμότητα.
ΜΠΟΡΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ οι όροι «βιωσιμότητα» και «κλιματική αλλαγή» να μην έχουν κερδίσει ακόμα τη θέση που τους αξίζει, αλλά μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού η συζήτηση αναθερμαίνεται σε πολλά επίπεδα. Ωστόσο, διεθνώς αυτές οι σύνθετες και δυσνόητες έννοιες τείνουν να γίνουν προτεραιότητα σε επίπεδο στρατηγικής εδώ και αρκετά χρόνια. Όροι όπως «carbon footprint», «plastic free» και «green business model» είναι πάντα στην ατζέντα σε μίτινγκ εταιρειών.
Με την βιομηχανία μόδας να αναζητά βιώσιμες λύσεις στην χρήση των υφασμάτων, ήρθε η στιγμή της ψηφιακής μόδας να συμβάλλει στην πράσινη μετάβαση. Κάποιοι σχεδιαστές δημιουργούν ψηφιακά κομμάτια και αξεσουάρ που ήδη φιγουράρουν στο Instagram και σε περιοδικά.
Τα εικονικά ρούχα επιτρέπουν στους ευαισθητοποιημένους καταναλωτές που προτιμούν αρχικά να επενδύσουν στο slow fashion, δαπανώντας χρήματα σε πιο βιώσιμα είδη γενικότερα. Συνεργασίες μεταξύ των brands -ειδικότερα των ασιατικών- προωθούν την ανέπαφη διαδικτυακή μόδα.
Η βιομηχανία της μόδας αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό μέρος της οικονομίας, με αξία που ξεπερνά τα 2,5 τρισ. δολάρια και απασχολεί περισσότερους από 75 εκατ. ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Ο κλάδος γνώρισε θεαματική ανάπτυξη τις τελευταίες δεκαετίες, με τις εταιρείες fast fashion να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Το οξύμωρο είναι ότι ενώ η παραγωγή ρούχων διπλασιάστηκε μεταξύ 2000 και 2014 και οι καταναλωτές αγόρασαν, σύμφωνα με μελέτες, 60% περισσότερα ρούχα το 2014 από ό,τι το 2000, κράτησαν τα ρούχα τους για το μισό χρονικό διάστημα συγκριτικά.
