Αυτά τα τρία γράμματα, που σημαίνουν "περιβαλλοντικά, κοινωνικά και διακυβέρνηση", χαρακτηρίζονται ως κάποια νέα τάση, αλλά δεν νομίζω ότι ισχύει κάτι τέτοιο. Αυτό που είναι νέο είναι η ώθηση για τη δημιουργία συνδετικού ιστού που συνδέει τις εταιρικές αξίες και αποστολές με τη λειτουργική αριστεία και την αποτελεσματική διαχείριση της επιχείρησης και του κεφαλαίου.
.
Η Booz, Allen & Hamilton δημοσίευσε ένα ενδιαφέρον κομμάτι πριν από σχεδόν 20 χρόνια, το οποίο συνοψίζει μια έρευνα για τους κορυφαίους ηγέτες και την εταιρική συμπεριφορά. To μότο: οι καλύτεροι, αυτοί που αποδίδουν τη μεγαλύτερη αξία για τους μετόχους, δημιούργησαν ή δημιουργούσαν ταυτότητες με γνώμονα τον σκοπό για τους οργανισμούς τους - τον περασμένο αιώνα. Οι αξίες που αναφέρθηκαν περισσότερο ήταν η ηθική συμπεριφορά, η εμπιστοσύνη, η ομαδική εργασία, η δέσμευση προς τους εργαζόμενους και τους πελάτες, η καινοτομία, η κοινωνική και περιβαλλοντική ευθύνη και η δέσμευση για την ποικιλομορφία. Σας θυμίζει κάτι; Θα έπρεπε - και δεν πρόκειται για φιλανθρωπικά ιδρύματα, πρόκειται για τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο.
Ο Πίτερ Ντρούκερ, που μερικές φορές αποκαλείται "πατέρας του μάνατζμεντ", πριν από πολλές δεκαετίες συμβούλευε τα στελέχη να καθορίζουν τον σκοπό και την αποστολή των επιχειρήσεών τους ως στρατηγικές επιταγές και πυλώνες δημιουργίας αξίας. Ποια είναι η επιχείρησή μας, τι θέλουμε να γίνουμε και γιατί - αυτά ήταν τα ερωτήματα που έθετε στους τιτάνες της βιομηχανίας.
Ταυτόχρονα, ο Μίλτον Φρίντμαν δημοσίευσε το δοκίμιό του "Η κοινωνική ευθύνη των επιχειρήσεων είναι να αυξάνουν τα κέρδη τους". Η βασική του θέση είναι ότι οι εταιρείες δεν έχουν καμία δημόσια ή κοινωνική ευθύνη και ότι η μόνη τους ευθύνη είναι η μεγιστοποίηση του πλούτου των μετόχων. Ο Nτρούκερ και ο Φρίντμαν, που άσκησαν τεράστια επιρροή σε όλους μας, έμοιαζαν να διαφωνούν - αλλά ήταν;
Όπως η δημοκρατία είναι το καλύτερο σύστημα για την αυτοδιοίκηση, έτσι και ο καπιταλισμός είναι το καλύτερο σύστημα για μια οικονομία. Η αμερικανική οικονομία κινείται από την επιχειρηματικότητα και το κεφάλαιο ως καύσιμο. Ο καπιταλισμός στηρίζεται σε μια απλή προϋπόθεση: την παραγωγική χρήση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και την αποτελεσματική κατανομή των πόρων για την επίτευξη κέρδους. Για αιώνες, οι άνθρωποι και οι οργανισμοί το κάνουν αυτό προς το συμφέρον τους και αυτή η επιδίωξη δημιουργεί ελεύθερες αγορές που επιτρέπουν στη ζήτηση και την προσφορά να καθορίζουν τις τιμές και στους ιδιοκτήτες να δημιουργούν αξία και να παράγουν κέρδη. Η οικονομική ανάπτυξη στην Αμερική καθοδηγείται από τις ιδέες, τα επιχειρηματικά ξεκινήματα, την εταιρική αναγέννηση και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Είναι δύσκολο να αμφισβητήσει κανείς την ωμή δύναμη του καπιταλισμού, αλλά οι επιχειρηματικοί ηγέτες και οι υπεύθυνοι για την κατανομή του κεφαλαίου αναρωτιούνται όλο και συχνότερα αν οι "ελεύθερες αγορές" έχουν περιοριστεί από την αποκλειστική εστίαση στη βραχυπρόθεσμη επίτευξη κέρδους. Η αύξηση της αξίας των μετόχων και η μεγιστοποίηση του επιχειρηματικού κέρδους είναι, και θα συνεχίσει να είναι, ο κύριος σκοπός των επιχειρήσεων - αλλά είναι ο μοναδικός σκοπός; Για περισσότερο από μισό αιώνα, το κατασκεύασμα της μοναδικής ευθύνης που μας έδωσε ο Φρίντμαν έχει θεωρηθεί δεδομένο από επιχειρηματίες, επενδυτές, κεφαλαιαγορές, οικονομολόγους και εταιρείες. Τώρα, όλοι αυτοί εξετάζουν πιο προσεκτικά, αμφισβητούν, βελτιώνουν αυτή την προϋπόθεση.
Ο αντίκτυπος των ιδιωτικών επιχειρήσεων στην κοινωνία επηρεάζεται, δεν καθοδηγείται, από τον περιβαλλοντισμό, τη βιωσιμότητα, την ισότητα ή τη δικαιοσύνη. Για τους επενδυτές, τα στελέχη και τους επιχειρηματίες, οι πραγματικές κινητήριες δυνάμεις είναι ένα μείγμα κατανομής κεφαλαίου, παραγωγικότητας, διαρκούς καινοτομίας, ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος και ορθής πίστης. Αυτός ο τρομερός συνδυασμός έχει καταλύσει διαρκείς αλλαγές στην κοινωνία και έχει τροφοδοτήσει την εκπληκτική ανθρώπινη πρόοδο, αλλά κανένα γεύμα δεν είναι δωρεάν.
Η Business Roundtable επαναπροσδιόρισε πρόσφατα τον σκοπό μιας εταιρείας για την "προώθηση μιας οικονομίας που εξυπηρετεί όλους" και ενεργοποίησε στα σοβαρά την απομάκρυνση από την πρωτοκαθεδρία του μοναδικού μετόχου, δεσμευόμενη να προσφέρει αξία σε όλους τους ενδιαφερόμενους. Αυτός είναι ένας από τους πολλούς δείκτες που υποστηρίζουν αυτό που φαίνεται να είναι ένα σημείο καμπής, αλλά θα είναι δύσκολο να γίνει η μετάβαση σε μια βιώσιμη ανάπτυξη που ωφελεί όλους τους ενδιαφερόμενους, αν δεν απομακρυνθούμε από την σχεδόν αποκλειστική εστίαση στο βραχυπρόθεσμο κέρδος.
Η σύγκλιση διαφόρων μακροκοινωνικών τάσεων και μαζικών κοσμικών οικονομικών μεταβολών βρίσκονται στο επίκεντρο αυτού του εύηχου ακρωνύμιου, ESG. Η McKinsey δημοσίευσε πρόσφατα ένα άρθρο σχετικά με τον επαναπροσδιορισμό του καπιταλισμού, γράφοντας ότι: "Ο αμερικανικός καπιταλισμός - η εκδοχή που ισχύει εδώ και περίπου μισό αιώνα - έχει προσφέρει απαράμιλλη οικονομική ανάπτυξη και ευημερία. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ έχει υπερδιπλασιαστεί τα τελευταία 50 χρόνια, ενώ η κατά κεφαλήν προσωπική καταναλωτική δαπάνη έχει σχεδόν τριπλασιαστεί, ενώ υπήρξαν σημαντικές βελτιώσεις στη μακροζωία και στον ελεύθερο χρόνο. Ο ιδιωτικός τομέας - μεγάλες εταιρείες, μικρές επιχειρήσεις και επιχειρηματικότητα - βρίσκεται στο επίκεντρο του αμερικανικού μοντέλου καπιταλισμού".
Αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα, κεντρικό για την οικονομία, το μέλλον και την κοινωνία μας. Οι κοινές ανθρώπινες και εταιρικές αξίες συνδέονται επιχειρησιακά με την παροχή βιώσιμης, μακροπρόθεσμης αξίας για τους μετόχους. Αυτό είναι πολύ δύσκολο και τίποτα από αυτά δεν είναι καινούργιο.
Πηγή: CNBC
Javier Saade, Venture Partner, Fenway Summer Ventures
