Σε έναν πλανήτη που πιέζεται τόσο από την κλιματική κρίση και δεδομένου ότι η πυρηνική σύντηξη δεν έχει ακόμη επιτευχθεί και μάλλον θα αργήσει, πώς μπορούμε να καλύψουμε τις τεράστιες ενεργειακές ανάγκες της ανθρωπότητας αν δεν επενδύσουμε «βαριά» στις Ανανεώσιμες Πηγές εδώ και τώρα; «Το πρώτο βήμα είναι να διπλασιάσουμε την επένδυση στην πυρηνική σύντηξη. Για την ακρίβεια, η έκφραση "διπλασιάσουμε" είναι πολύ αδύναμη. Χρειάζεται να επενδύσουμε χιλιάδες φορές περισσότερο και να συνεργαστούμε σε παγκόσμιο επίπεδο. Στο ενδιάμεσο, να χρησιμοποιήσουμε την πυρηνική σχάση 4ης γενιάς, όσο αυτό είναι ανθρωπίνως δυνατό. Η αιολική και η ηλιακή ενέργεια δεν είναι λύσεις, επειδή οι ενεργειακές πυκνότητές τους είναι πολύ χαμηλές. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι ο κόσμος χρειάζεται περίπου 10 φορές περισσότερη ενέργεια από αυτή που παράγει σήμερα. Περίπου πέντε φορές περισσότερη για να επιτευχθεί οικονομική ισοτιμία μεταξύ των εθνών παγκοσμίως και άλλη τόση για να γίνουν πράγματα όπως η αφαλάτωση της θάλασσας και το air-conditioning του παγκόσμιου Νότου» υπογραμμίζει ο κ. Νίκολας Νεγκροπόντε.
Σκεπτόμενοι τα πιεστικά προβλήματα της ανθρωπότητας, όπως οι πανδημίες, η κλιματική αλλαγή και η παγκόσμια φτώχεια, ποιες είναι κατά τη γνώμη του οι πιο κρίσιμες, αλλά ανεξερεύνητες προκλήσεις καινοτομίας και ανάπτυξης για τις κυβερνήσεις και ποια θα ήταν η πρότασή του προς την ελληνική κυβέρνηση; «Η πιο ανεξερεύνητη καινοτομία σήμερα στην Ελλάδα μπορεί να είναι ο ίδιος ο δημόσιος τομέας. Αν σκεφτείτε τον δημόσιο τομέα ως έναν αριθμό δημοσίων υπαλλήλων, η Ελλάδα έχει πάρα πολλούς. Αλλά αν σκεφτείτε τον δημόσιο τομέα ως ένα χώρο (παραγωγής) κοινού καλού, το οποίο επιτυγχάνεται με προγράμματα μεγάλης κλίμακας και υψηλού ρίσκου, τότε αυτά είναι πράγματα που τα πετυχαίνουν άνθρωποι, πράγματα που τα κάνουν επειδή μπορούν, επειδή τους επιτρέπεται να τα κάνουν και/ή επειδή μπορεί να χρειαστεί να τα κάνουν. Τίποτα δεν είναι αδύνατο» λέει.
