Ένα διυλιστήριο στο Τέξας μετατρέπει λίπος από βοοειδή σε βιώσιμα αεροπορικά καύσιμα (SAF), προσφέροντας μια «πράσινη» λύση σε μια βιομηχανία που αναζητά τρόπους να μειώσει το αποτύπωμα άνθρακα.
.
Όμως, σύμφωνα με αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Reuters, πίσω από την καινοτόμο τεχνολογία κρύβεται μια αμφιλεγόμενη αλυσίδα εφοδιασμού που ξεκινά από τα κοπάδια της Βραζιλίας και φτάνει μέχρι τα τζετ των ΗΠΑ.
Η παραγωγή βασίζεται σε ζωικά υποπροϊόντα, κυρίως λίπος βοοειδών, τα οποία συχνά προέρχονται από περιοχές του Αμαζονίου όπου η κτηνοτροφία έχει συνδεθεί με αποψίλωση δασών. Αυτό δημιουργεί ένα οξύμωρο: μια τεχνολογία που παρουσιάζεται ως «πράσινη» μπορεί στην πραγματικότητα να τροφοδοτείται από δραστηριότητες που καταστρέφουν το μεγαλύτερο τροπικό δάσος του πλανήτη.
Οι εταιρείες που συμμετέχουν στην αλυσίδα υποστηρίζουν ότι αξιοποιούν απόβλητα και παραπροϊόντα της βιομηχανίας κρέατος, μειώνοντας τις εκπομπές σε σύγκριση με τα ορυκτά καύσιμα. Όμως, περιβαλλοντικοί οργανισμοί τονίζουν ότι η αυξανόμενη ζήτηση για ζωικό λίπος μπορεί να ενισχύσει την κτηνοτροφική επέκταση σε ευαίσθητες περιοχές, ακυρώνοντας τα όποια κλιματικά οφέλη.
Η αεροπορική βιομηχανία βλέπει στο SAF μια από τις λίγες ρεαλιστικές επιλογές για να πετύχει τους στόχους μηδενικών εκπομπών μέχρι το 2050. Ωστόσο, η υπόθεση του Τέξας δείχνει πόσο περίπλοκο είναι το παζλ: η «πράσινη ενέργεια» δεν είναι πάντα ουδέτερη, και οι ρίζες της συχνά φτάνουν σε τόπους όπου η φύση πληρώνει το τίμημα.
Η παραγωγή βασίζεται σε ζωικά υποπροϊόντα, κυρίως λίπος βοοειδών, τα οποία συχνά προέρχονται από περιοχές του Αμαζονίου όπου η κτηνοτροφία έχει συνδεθεί με αποψίλωση δασών.